عادات بد خوابیدن و کم آبی بدن،خستگی بیش از حد میتواند دلایلی بر گرفتگی عضلات باشد دردی که بسیار شایع است و توان حرکت را از بیمار سلب می کند لذا اولین دارویی که به ذهنتان میرسد متاکاربامول هست دارویی که با تضعیف سیستم عصبی باعث شل شدی عضلات و رگ ها و رفع گرفتگی میشود. دارویی جزو پرکاربردترین و قدیمی ترین ها در این زمینه است در این مطلب با خواص و عوارض متاکاربامول اشنا میشوید. کپی برداری از این مطلب تنها با ذکر منبع ghashangfun.blogsky.com مجاز است.
قرص متوکاربامول به دو شکل 500 میلی گرم و 1000 میلی گرم در داروخانه ها موجود است. این قرص به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری های حاد و دردناک عضلانی- استخوانی و نیز به عنوان شل کننده عضلات مصرف می شوداین دارو به شکل آمپول نیز در داروخانه ها موجود است که بصورت عضلانی تزریق میشود و اثراتی به مراتب قوی تر از قرص آن دارد
نحوه اثر داروی متوکاربامول به این صورت می باشد که به طور عمده بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثر نمی کند اثر شل کنندگی عضلانی این دارو ممکن است ناشی ازتضعیفCNS باشد.
فارماکوکینتیک
.جذب متوکاربامول از مجرای گوارشی سریع است. متوکاربامول به طور عمده از طریق کلیه دفع می شود
موارد منع مصرف داروی متوکاربامول به این گونه می باشد که درحالت اغماء نباید تجویز شود و در عیب کار کلیه یا بیماری های آن مصرف شکل تزریقی این دارو که حاوی پایه پلی اتیلن گلیکول می باشد ممکن است باعث .مسمومیت کلیه، افزایش اوره و اسیدوز شود
توجه داشته باشید که مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی های سه حلقه ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف شود. در صورت مصرف همزمان ، باید از مصرف بیش از حد آنها خودداری نمود.
مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می کنند ، می تواند باعث بروز ضعف شدید گردد.
نظر به اهمیت موضوع ضروریست نکات ذیل در خصوص کم و کیف تجویز متوکاربامول یادآوری گردد:
1- عمده اثرات مفید بالینی متوکاربامول مربوط به ضد دردی آن است نه شل کنندگی عضلات مخطط. متوکابامول اثرات شل کنندگی خود را به صورت محیطی اعمال نمیکند بلکه از طریق تاثیر بر سیستم اعصاب مرکزی عمل می نماید. لذا اگر در خصوص بیماری خاص بدنبال شل کردن عضلات هستیم انتخاب اول ما بهتر است باکلوفن و یا بنزودیازپین ها باشند.
2- دارو باید در دو دوز اولیه و نگهدارنده تجویز شود. دوز اولیه دارو برای 2 تا 3 روز بصورت 1500 میلیگرم (3 قرص 500 میلیگرمی) هر 6 ساعت می باشد. در تجویز پرنترال دارو تا 3 گرم(3 ویال 10سی سی از محلول 10% متوکاربامول) در روز استفاده می شود( یعنی 1 گرم هر 8 ساعت). دوز نگهدارنده دارو 1گرم هر 6 ساعت برای کل دوره درمان میباشد.
3- در تزریق عضلانی 5 سی سی از آمپول در هر عضله گلوتئوس تزریق میگردد و در صورت نیاز هر 8 ساعت تکرار می شود(تا 3 دوز در روز).
4- مسمومیت حاد با این دارو پرعارضه نبوده و حتی مقادیر بالاتر از 20 گرم در روز نیز تنها با تشدید خواب آلودگی همراه بوده است.
5- در تزریق وریدی حداکثر سرعت تزریق 3 سی سی در دقیقه است و در تمام مدت تزریق و تا یک ربع ساعت پس از تزریق بهتر است بیمار درازکش باشد تا هایپوتنشن ارتوستاتیک رخ ندهد. 6- فرم تزریقی دارو هایپرتونیک بوده و باید از نشت آن حین تزریق وریدی خودداری کرد. ۷-دوز اولیه و نگهدارنده آن در سالمندان نصف دوز مجاز می باشد
Methocarbamol
اشکال دارویی:
Injection: 100 mg/ml, 10ml
Tablet: 500mg
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان کمکی در بیمارهای حاد و دردناک عضلانی- اسکلتی.
بزرگسالان:
از راه خوراکی، مقدار 5/1 گرم چهار بار در روز به مدت 3-2 روز مصرف
میشود. مقدار نگهدارنده g/day 5/4-4 در 6-3 مقدار منقسم است. روش دیگر،
تزریق عضلانی یا وریدی است. حداکثر مقدار مصرف از راه تزریق عضلانی یا
وریدی، g/day 3 برای سه روز متوالی است.
ب) درمان حمایتی بیماری کزاز.
بزرگسالان:
مقدار 2-1 گرم با سرعت 300 میلیگرم در دقیقه تزریق وریدی میشود. در
ادامه مقدار اضافی 2-1 گرم ممکن است مصرف شود. تزریق اولیه تام وریدی 3 گرم
است. انفوزیون وریدی 2-1 گرم هر 6 ساعت، تا قرار دادن لوله بینی: معدی
(NG-Tube) تکرار میشود. مصرف تام خوراکی دارو g/day 24 است.
کودکان: مقدار mg/kg 15 یا mg/m 250 تزریق وریدی میشود. این مقدار در صورت لزوم ممکن است هر 6 ساعت تکرار شود.
مکانیسم اثر
منبعی دیگر نوشته که اثر
شل کننده عضلات اسکلتی: متوکاربامول به طور مستقیم عضلات اسکلتی را شل
نمیکند. به نظر میرسد اثرات این دارو در رابطه با اثر تسکین بخشی آن است.
با این وجود ، مکانیسم دقیق اثر دارو مشخص نیست.
تداخل دارویی
مصرف
همزمان با سایر داروهای مضعف CNS، از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد
اضطراب، ضدافسردگیهای سه حلقه‌ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است موجب بروز
اثرات اضافی مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان ، باید از مصرف بیش از حد
آنها خودداری شود.
مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، ممکن است موجب بروز ضعف شدید شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
متوکاربامول
نتایج آزمونهای ادراری 5- هیدروکسی ایندول استیک اسید (5-HIAA) (با
استفاده از روش کمیتی (Udenfriend) و آزمونهای ادراری وانیلیل مندلیک اسید
(VMA) (با استفاده از روش Gitlow Screening) را به طور کاذب مثبت می‌کند.
آزمون ادراری VMA با استفاده از روش Sunderman تحت تأثیر متوکاربامول قرار
نمی‌گیرد.
موارد منع مصرف : حساسیت مفرط شناخته شده به دارو.
موارد
احتیاط (شکل تزریقی دارو) : بیماری صرع شناخته شده یا مشکوک (خطر بروز
حملات تشنجی)، عیب کار کلیه (پروپیلن گلیکول ممکن است کلیه را تحریک کند).